αερόψυκτος

-η, -ο τεχνολ.

όρος που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει συσκευές, όργανα ή άλλες διατάξεις, όπως κινητήρες εσωτερικής καύσεως, ηλεκτρονικές λυχνίες ή διατάξεις μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, στις οποίες η απαγωγή τής θερμότητας για την αποφυγή υπερθερμάνσεως επιτυγχάνεται με ρεύμα αέρα, που δημιουργείται συχνά με τη βοήθεια ενός ανεμιστήρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < aέρας + ψύχω

απόδοση στα Ελληνικά ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. air cooled].